Kan een boek over ‘de filosofie van het plezier maken’ meer bevatten dan een opsomming van festivals, kermissen en dansparty’s? Leuk hè van Michael Foley wel.

Geen betere manier om over een bepaald onderwerp te schrijven dan door iemand die er een grondige hekel aan heeft, maar zich over zijn afkeer heen wil zetten. De weigering om het onderwerp serieus te nemen transformeert eerst in een zakelijke jacht naar feiten. Daarna verandert de onwillige blik (bijvoorbeeld op de uitbundige massa van een popconcert) langzaam in verwondering en nieuwsgierigheid.

Zo ging het met Michael Foley toen hij besloot zich te verdiepen in wat mensen bedoelen wanneer ze zeggen dat ze iets ‘leuk’ vinden. Zelf heeft hij een ‘instinctieve afkeer van elke vorm van groepsinspanningen.’ Maar ‘leuk’, begreep hij al snel, betekent dat iets in een sociaal verband plaatsheeft en niet iets individualistisch is. Tegen jezelf zeg je niet dat iets ‘leuk’ is, wel tegen iemand die naast je...