Classicus Piet Gerbrandy vertaalde in 2000 een selectie uit Quintilianus’ handboek De opleiding tot redenaar, geschreven ten dienste van de rechtspraak. Dat wil zeggen: ten behoeve van de overtuigingskracht, het rendement waar de retorica voor kon zorgen. Als poëziecriticus heeft Gerbrandy inmiddels een ander belang dan de retorica. In zijn nieuwe boek met essays over klassieke en hedendaagse poëzie, De jacht op het sublieme, verruilt hij Quintilianus voor Longinus, de schrijver van Het sublieme. Daarin gaat het juist niet om tactische overtuigingskracht: ‘Overreding is niet wat het genie beoogt,’ schrijft Longinus. ‘Het genie wil de luisteraars in vervoering meenemen. De combinatie van bewondering en verbijstering wint het altijd van wat enkel overtuigend en bekoorlijk is. Of we ons laten overtuigen, hangt doorgaans van onszelf af, maar de kwaliteiten van het sublieme heersen soeverein en overweldigen elke toehoorder met een kracht die onweerstaanbaar is.’

In ons...