In memoriam Kees Fens (1929-2008)

Kees Fens was natuurlijk totaal iemand anders, maar met zijn grote voorbeeld Multatuli had hij gemeen dat hij in de kern een vat vol tegenstrijdigheden was. Fens was een wereldse monnik. Er was een hemelse en een aardse Fens. Hij zoog de werkelijkheid met een onverzadigbare nieuwsgierigheid in zich op. En tegelijkertijd was hij helemaal niet van deze wereld. Hij zocht in wat hij las naar woorden en zinnen die hem buiten alles brachten, in een ijle stilte, in een witte wereld waarin alleen het licht overbleef. In laatste instantie moest bij Fens alles uitmonden in ‘licht’ – als de uitdrukking van alles wat ongrijpbaar is en niet meer in woorden is uit te drukken. Fens verstond zijn hele leven de kunst om in luidruchtige stilte te verkeren.

Fens’ belangstelling voor de echte, ‘luidruchtige’ wereld bleek uit zijn fascinatie voor vele sporten (van cricket tot voetbal), voor politiek en voor alles wat met de stand van de cultuur te maken had, van de...