Binnenland

De ambtenaar achter het loket kijkt even geërgerd op. ‘Deze foto kan ik niet toestaan – ik zie oorknopjes.’ De vrouw voor me stamelt verbijsterd: ‘Wat maakt dat minuscule oorknopje nou uit?’ Met een verveeld handgebaar kijkt de ambtenaar langs haar heen: ‘Volgende!’ Binnensmonds vloekend druipt de vrouw af. Op naar het tegenovergelegen bureau om nogmaals foto’s te laten maken.

Marokko moderniseert en daar hoort een identiteitskaart in westerse stijl bij: klein en compact als een creditcard en volgens de laatste wensen van de Amerikaanse antiterrorismebrigade: oren zichtbaar op de foto, geen oorbellen en alleen zwarte hoofddoeken.

Aan de manier van werken in de Marokkaanse consulaten is echter niks moderns. Lekker ouderwets, ofwel arrogant, onwillig, inefficiënt en op zijn elfendertigst zetten de Marokkaanse ambtenaren zich aan de duizenden aanvragen. Mensen in Amsterdam moeten al voor acht uur ’s ochtends in de rij staan voor een nummertje. Wie te laat komt en geen...