Wie koud de laatste pagina van een roman heeft omgeslagen die hij met gezonde tegenzin heeft gelezen en dan hoort dat van dit boek (dat zich tijdens het lezen ontpopte als een tweederangs flutboek) in amper twee weken tijd al honderdduizend exemplaren zijn verkocht, wordt hardhandig met zijn neus op de werkelijkheid gedrukt. Daarin hebben hoge verkoopcijfers zelden nog iets uitstaande met de vraag of een boek ook goed is – het is een oude wijsheid, maar de proefondervindelijke bevestiging ervan is altijd weer nieuw. Het is alsof je iemand breed lachend naar de bank ziet dansen terwijl je weet dat hij helemaal geen krediet heeft. En de bank speelt het spel mee.

Langzamerhand verdwijnt het ideale schrijverschap achter de horizon. Geholpen door de warme omhelzing van de publicitaire schijnwerpers houden we daarmee het dienstwillige schrijverschap over. Het Honderdduizend Boek in kwestie, De ontsnapping van Heleen van Royen, is een product van het serviele schrijverschap, geheel in...