Zes jaar was ik docent Nederlands op een gymnasium, en ik kreeg minstens evenveel bijscholingscursussen. Niet omdat we een overenthousiaste directie hadden, nee: er was nou eenmaal budget voor, en dat moest op. Dus werd er elk jaar weer ergens een mannetje met colbert (zonder stropdas) en sneakers opgeduikeld die ons iets moest leren over onszelf, onze workflow en onze dynamische groeipotentie.

Het zijn trouwens altijd oud-leraren, die workshopmannetjes. De carrièreswitch richting bijscholingscircus maakten ze vermoedelijk niet alleen uit idealistische motieven, maar ook omdat een kekke powerpointpresentatie van een uurtje ongeveer twintig keer zo goed betaalt als een hele dag bruggers proberen te motiveren om geen dt-fouten te maken.

https://www.vn.nl/product/vn-special-een-leven-lang-leren/
Stuitermannen

Ik herinner me nog goed hoe we ons op een middag in juni verzamelden op klapstoeltjes in de aula. Bekertjes lauwe automaatkoffie in de hand, frisse weerzin in het hoofd. Voor...