Non-fictie / Nieuwe kunstgeschiedenis

Er is enige overmoed voor nodig om een algemeen overzicht van de kunstgeschiedenis te schrijven. Alle grote geschiedschrijvers in dit genre hebben zich er ooit halsoverkop in gestort zonder te weten wat ze zich aanhaalden: E.H. Gombrich met zijn vermaarde The Story of Art (in het Nederlands Eeuwige schoonheid), H. W. Janson met History of Art (Wereldgeschiedenis van de kunst) en Hugh Honour en John Fleming met A World History of Art (Algemene kunstgeschiedenis).

Nu heeft de Engelse kunstschilder en kunsthistoricus Julian Bell het erop gewaagd. Als zoon van Quentin Bell, de biograaf van John Ruskin en Virginia Woolf, en kleinzoon van Vanessa en Clive Bell, de schilderes en de kunstcriticus die de klassieke Penguinpocket Civilization schreef, heeft hij zijn achtergrond mee. Hij staat daardoor met beide benen in het echte leven van de kunstwerken, en niet in de theorieën. Je ziet vrij snel dat Bell met Spiegel van de wereld een heel ander boek...