Essays

Een mooi voorbeeld van vernieuwing louter en alleen door andere, uit de nieuwe tijd afkomstige woorden te gebruiken, doet zich voor in het essay van Milan Kundera over Janácek in Een ontmoeting. Het werk van Janácek, de modernistische componist die lange tijd niet als zodanig werd herkend, speelde Kundera’s vader bijna dagelijks omdat hij als jonge pianist behoorde tot de kring van diens eerste kenners en verdedigers. Toen zijn vader stierf, wilde Kundera niet dat in het crematorium toespraken werden gehouden. Alleen vier musici speelden Janáceks tweede strijkkwartet.

Janácek behoorde tot Kundera’s esthetische opvoeding. Maar dat zegt hij niet: hij heeft het over Janácek die zich ‘blijvend in mijn esthetische genen heeft genesteld’. Hij is er in zijn jeugd mee opgestaan en hij is er mee naar bed gegaan. Kundera had dus ook heel goed schoon genoeg van Janácek kunnen krijgen. Maar nee.

Door het over ‘esthetische genen’ te hebben, geeft Kundera een modern tintje aan zijn...