07-01-2006
Tekst Thijs Broer

Veel mensen zijn op zoek naar houvast voor het leven van alledag. En steeds meer mensen vinden dat in de benedictijnse spiritualiteit. ‘De regel van Benedictus is van een soort Rotterdamse nuchterheid: geen woorden maar daden.’

In de refter van de St. Willibrordsabdij, waar gewoonlijk in eerbiedige stilte gegeten wordt, klinken opgewekte stemmen onder de gewelven. Bij de deur staan broeder Kefas, de prior, en broeder Henry Vesseur wijn in te schenken voor de bezoekers. Naar goed benedictijns gebruik wordt iedere gast in het klooster ontvangen als was hij Christus zelf. En gasten zijn er vandaag vele: de jaarlijkse oblatendag blijkt drukker bezocht dan ooit. Ruim vijftig oblaten, ‘geassocieerde leden’ van de abdij, hebben zich naar het klooster begeven, in de stille bossen ten oosten van Doetinchem. Vanmorgen in de vroegte – de nevel hing nog boven de velden – hebben vijf nieuwe oblaten hun belofte gedaan in de kleine kapel: een...