CDA en GroenLinks experimenteren met lijsttrekkersverkiezingen. Hoe verstandig is dat? De voor- en nadelen.
Tofik Dibi en Jolande Sap in maart 2011, bij de uitslagen van de Provinciale Staten-verkiezingen. Foto: Ilvy Njiokiktjien/ANPTofik Dibi en Jolande Sap in maart 2011, bij de uitslagen van de Provinciale Staten-verkiezingen. Foto: Ilvy Njiokiktjien/ANP

Jolande Sap had zich nog zo verheugd op een ongehinderde verkiezing tot lijsttrekker van GroenLinks bij het partijcongres in juni. Totdat haar fractiegenoot Tofik Dibi over de vluchtstrook voorbij kwam: opeens bleek ook het ambitieuze Kamerlid uit Slotervaart te gaan voor de eerste plaats. Toen het bericht van Dibi’s kandidatuur vorige week uitlekte, voelde Sap zich gedwongen alsnog te pleiten voor een ledenreferendum over het lijsttrekkerschap. Maar con amore was het niet.

Kort tevoren had de kandidatencommissie van GroenLinks nog laten weten grote bedenkingen te hebben bij het organiseren van ‘Amerikaanse presidentsverkiezingen in de partij’ (zie de column van Max van Weezel). Maar door de onverwachte kandidatuur van Dibi lijkt er geen weg meer...