De uitgever en mecenas Johan Polak (1928-1992) combineerde verschillende eigenschappen die niet altijd goed samengingen, zoals ijdelheid en bescheidenheid. Zijn biografie doet uit de doeken hoe dat werkte.

De compacte omvang van Koen Hilberdinks biografie van uitgever Johan Polak heeft zijn voordelen. De afwisseling van bewondering en ongemak duurt een overzienbare tweehonderdveertig pagina’s en niet vier- of vijfhonderd.

Als een van de erfgenamen van het geur- en smaakstoffenbedrijf Polak & Schwarz beschikte Polak na zijn twintigste jaar over zoveel geld dat het zijn doen en laten ging bepalen. Het geld maakte veel mogelijk, maar zorgde tegelijk voor lastige en onzuivere verhoudingen: zijn rijkdom werd vaak eerder gezien dan zijn persoon. Dat geld geen rolde speelde, zoals hij regelmatig kon zeggen, betekende juist dat geld de belangrijkste rol speelde.

Johan Polak was een tijd de George Soros van de literatuur.

Een groot geluk was dat Polak zijn geld een culturele bestemming...