Met Bush was het ‘very gezellig’, maar met Obama ook. Een gesprek met Jaap de Hoop Scheffer, vertrekkend secretaris-generaal van de NAVO, over macht, ijdelheid en bruggen bouwen. ‘Eén ding heb ik wel geleerd in dit vak: het politieke is persoonlijk, het persoonlijke is politiek.’

Een jaar of negen geleden werd de vaderliefde van Jaap de Hoop Scheffer danig op de proef gesteld. In een restaurant in Den Haag kwam zijn dochter hem haar nieuwe vriend voorstellen: een langharige, hasjrokende nietsnut, werkzaam als entertainer op een cruiseschip.

Het gezicht van De Hoop Scheffer – toen nog fractievoorzitter van het CDA – bleef volledig in de plooi. Totdat Ralph Inbar schaterend te voorschijn kwam: de hele scène bleek op touw gezet door het tv-programma Banana Split.

De zelfbeheersing die De Hoop Scheffer daar vertoonde, zou hem later, als secretaris-generaal van de NAVO, nog goed van pas komen. Wat hij op het internationale toneel voor zijn kiezen kreeg: de woede van de...