De zaak Holleeder / Mieremet-vriendin verdacht van witwassen
‘Het enige dat me interesseert, is dat mijn naaste familie geen problemen krijgt. De veiligheid van mijn kinderen staat op de eerste plaats.’ Ria E. stelt zich kordaat op als op 12 december 2005 twee rechercheurs haar bezoeken. Haar vriend John Mieremet is elf dagen eerder doodgeschoten in het Thaise Pattaya. Waarom? Ria heeft geen idee. ‘Met de zaken van Johnny wenste ik me niet te bemoeien, zesentwintig jaar lang niet,’ vertelt de vriendin aan het justitieel bezoek in haar Belgische villa. ‘Ik sta op eigen benen en heb een eigen zaak.’ Het lijkt geveinsde onwetendheid. Dat is het volgens de opsporingsinstanties zeker. Daarom is er nu beslag gelegd op wat volgens justitie de nalatenschap van Mieremet is: een bedrag van 13,4 miljoen euro.
De naam van Ria E. is onlosmakelijk verbonden met de strijd in de Amsterdamse onderwereld. Het was haar levenspartner John Mieremet die in 2002 uit de school klapte over zijn vete met Willem Endstra en Willem Holleeder. Die noemde hij in een Telegraaf-artikel respectievelijk de ‘bank van de onderwereld’ en diens ‘schatbewaarder’.
De ruzie ging over vastgoedmiljoenen. Volgens Mieremet had zijn vriendin Ria (lees: Mieremet zelf) nog tientallen miljoenen te goed. Ze had aandelen in een vennootschap van witwasser Endstra, maar deze weigerde te betalen. Toen Mieremet onder dreiging van geweld het geld opeiste, werd hij kort daarop onder vuur genomen op de Amsterdamse gracht. De liquidatiepoging mislukte, maar het woedende slachtoffer Mieremet deed daarna een boekje open in de krant over de vermeende opdrachtgevers. Dat was het begin van het einde van Willem Endstra. Het Telegraaf-stuk plaatste de vastgoedman samen met de Heineken-ontvoerder in het centrum van de Nederlandse criminele macht.
Na de liquidatiepoging in 2002 heeft Mieremet de naam Holleeder slechts één keer genoemd, zegt Ria E. drie jaar later. ‘Hij zei toen: als hem iets zou overkomen dat dat dan in opdracht van Holleeder zou zijn.’ Maar verder wenste Johnny haar nergens in te betrekken, en anders gaf ze zelf wel aan dat ze er niets van wilde weten. Toch is het zeer onwaarschijnlijk dat deze storm ongemerkt aan Ria is voorbijgegaan. Te meer daar de door Mieremet betwiste zaken op haar naam stonden. Daarmee lijkt ze een klassiek voorbeeld van een ‘strovrouw’. Ook is ze goed op de hoogte van wetenswaardigheden uit de Amsterdamse onderwereld, zo blijkt uit haar verklaring. Na de moord op Mieremet en Kees Houtman heeft Holleeder een feestje gegeven in de Amsterdamse Bulldog, zegt Ria tegen de rechercheurs.
Al jaren woont Ria E. in Neerpelt. Ze streek er in de jaren negentig samen met haar vriend en hun kinderen neer. De buren waren goede bekenden, want Mieremets partner in crime Sam Klepper (vermoord in 2000) en diens vrouw Sandra den Hartog verruilden Amsterdam gelijktijdig voor een Belgische residentie. Mieremet en Klepper, alias Spic en Span, hadden miljoenen verdiend met de handel in drugs en maakten zich schuldig aan afpersing van zakenmensen. Achteraf blijkt dat ze ook een dodelijk geschil hadden met Joegoslavische criminelen, die beweerden dat de heren drugs hadden gestolen. Meerdere getuigen in de zaak-Holleeder stellen dat Willem Holleeder zich indertijd opwierp als bemiddelaar, maar er uiteindelijk met de buit vandoor is gegaan. In dat moeras van verraad en paranoia hebben inmiddels ettelijke kopstukken het leven gelaten, onder wie Mieremet zelf.
Hoe onfris het criminele wereldje is, maakt ook Ria E. duidelijk aan het einde van het gesprek met de recherche. Als haar vriend Mieremet drie weken na de aanslag in 2002 op het randje van de dood balanceert, krijgt ze een telefoontje van Holleeder. Of Ria naar wegrestaurant De Lucht wil komen, langs de A2. Daar ontmoet ze naar eigen zeggen niet alleen de Neus, maar ook Sandra den Hartog, de weduwe van Sam Klepper. Naast Sandra staan de Joegoslaven Paja en Baki. ‘Paja zei tegen mij dat ik aan Johnny moest doorgeven dat hij moest betalen. Bibberend gaf Sandra mij toen een briefje waarop bedragen stonden genoteerd. Gelden of sommen die zij nog moest krijgen van Johnny.’
Haar laat het verder ongemoeid, zo drukt Ria E. de bezoekende rechercheurs in 2005 op het hart. ‘Na de dood van Johnny heb ik als het ware rust gevonden.’ Met de beslaglegging van justitie, de explosieve zaak-Holleeder en het voortdurende gekrakeel over de Endstra-erfenis, lijkt dat eerder een hartekreet dan een feitelijke constatering.

Harry Lensink

Gerelateerd