Edward St Aubyn

Onuitstaanbaar. Het is onuitstaanbaar om Edward St Aubyn op een podiumpje in Amsterdam-Noord te zien. Het is niet te harden om naar zijn masker van perfecte gentleman te kijken, om zijn lijzige, bekakte Engels aan te horen, every fucking inch een afstandelijke gentleman, te zien hoe hij daar eindeloos aan zijn manchetknopen draait, terwijl… terwijl je in zijn literatuur hebt meegemaakt dat hij als vijfjarig jongetje verkracht werd door zijn vader. Hebt meegemaakt hoe hij verwaarloosd werd door decadente ouders en zijn adolescente jaren slechts kon doorkomen met behulp van de schijndood der heroïne.

Ik heb het hier niet over bekentenisliteratuur van het ‘echt gebeurd’-genre. Maar over vijf puur literaire boeken (de Patrick Melrose-romans) waarin St Aubyn de mores van de Engelse upper class naar beneden haalt, uit elkaar scheurt en laat voelen dat er niets maar dan ook helemaal niets moois of goeds aan is. Dat het verkrachten van je zoon er geen aberratie...