L’histoire se répète. Nou ja, bijna dan. Vervang Helmut Kohl door Angela Merkel, Jean-Luc Dehaene door Herman Van Rompuy en Ruud Lubbers door Jan Peter Balkenende. Dan wordt 1994 ineens 2009. Net als nu probeerde Nederland begin jaren negentig een belangrijke Europese functie te bemachtigen. En net als nu met een hoog geprofileerde CDA’er als inzet. In de strijd om het voorzitterschap van de Europese Commissie nam de Nederlandse oud-premier Lubbers het op tegen de Belgische regeringsleider Dehaene. Het zure lachje van Lubbers en de open armen van Der Bundeskanzler zijn veelzeggend: de Duitsers wilden een Belg. Dat gevoel kent Balkenende nu ook. Groot verschil met vijftien jaar eerder: uiteindelijk haalde de Belgische premier bakzeil omdat de Britse John Major een veto over Dehaene uitsprak. Nu hebben we echt verloren van de Belgen.