Romanschrijver en scenarist Guillermo Arriaga

Nooit zouden we tot dezelfde oppervlakkigheid afglijden als de regisseur die zich twee jaar na het uitbrengen van zijn film niet meer exact kon herinneren hoe de hoofdpersonen in zijn film elkaar ontmoetten. Nooit zouden we zo oppervlakkig worden als de schrijver die zich tijdens een optreden vergiste in de namen van de romanfiguren die hij drie jaar tevoren verzonnen had. Nooit, zeiden we tegen elkaar. Afgesproken.

Wat kan er gebeuren in drie, vier, vijf jaar? Nieuwe boeken, een nieuwe film, een nieuw leven aan de andere kant van de wereld, een nieuw gezin, een noodlottig ongeval. Wie waren we toen? Wie zijn we nu? We hebben ons ontwikkeld, als het goed is; we hebben misschien een andere manier van werken gekregen, we hebben onze opinies bij het grofvuil gezet of bijgesteld. En daarmee is het kunstwerk, de roman, de film van toen waarvan de wereld dacht dat ze als Brancusi’s Eeuwige zuil in ons geheugen geprent zou blijven, een...