Precies drie jaar geleden presenteerde Wouter Bos, toenmalig minister van Financiën, zijn tweede Miljoenennota. Nog geen week eerder was Lehman Brothers ten val gekomen, maar de gevolgen daarvan waren op dat moment nog nauwelijks te overzien. Blakend van zelfvertrouwen hield Bos een wervend verhaal over de kansen van Nederland in de wereld. Die zomer had hij verrassend snel de begroting rondgekregen, in onverwacht soepel overleg met zijn eeuwige rivaal Jan Peter Balkenende en met Jan Kees de Jager, toen nog staatssecretaris van Financiën. Maar in de maanden na zijn gloedvolle presentatie sloeg de crisis toe. De ene bank na de andere dreigde om te tuimelen, Bos beleefde zijn finest hour als nationale Bankenredder. Vanuit de kring rond Balkenende werd tandenknarsend toegekeken: wie dacht die Bos wel niet dat hij was?

Tegen het einde van 2008 werd de rivaliteit tussen Bos en Balkenende een steeds groter probleem. Hun persoonlijke verhouding werd steeds slechter. Het treurigst was...