Interview Anouk

‘Gaat best goed toch, zo?’ zegt Anouk, ergens halverwege het gesprek. ‘Als het allemaal maar een beetje lekker oppervlakkig blijft, joh. Zodra het dieper gaat, klap ik dicht. Nee, écht! Als je met mij hardcore wilt praten, komt er niks meer uit. Daar heb ik geen kaas van gegeten, heb ik de skills niet voor opgebouwd.’

Het is maar wat je onder ‘oppervlakkig’ verstaat. Wanneer ze het zegt, comfortabel onderuit op een bank in een Amsterdamse hotellobby, heeft ze het al gehad over haar scheiding, haar nieuwe liefde en het diepgewortelde wantrouwen tegen mensen, waar ze last van zegt te hebben. Dat doet ze zijdelings en opgewekt. Elke vorm van zwaarte wordt vandaag overschaduwd door haar goede humeur.

En dat aan het begin van de zoveelste interviewdag, waar ze overigens best zin in heeft. ‘Vaak haal ik er iets positiefs uit,’ zegt ze. ‘Dan heb ik zo’n hele dag over mezelf zitten blaten, en ga ik met een heel opgeruimd gevoel naar huis. Alsof ik het allemaal weer op een...