Umberto Eco houdt van technisch vernuft, maar dat wil niet zeggen dat hij denkt dat het e-boek het echte boek gaat verdringen.

Umberto Eco is geen digitale analfabeet. Hij was er in het begin van de jaren tachtig als een van de eerste schrijvers bij om zijn boeken op een computer te schrijven. Zijn zoon is hem weliswaar als digitaal geletterde inmiddels voorbijgestreefd, maar Eco blijft een geïnformeerde gesprekspartner als het om technische snufjes gaat.

Eco houdt van vernuft, en hij houdt speciaal van vernuft dat uit de band springt. Of van vernuft dat zich van een hogere domheid bedient zodat er verrassingen uit de bus kunnen komen. In zijn romans De slinger van Foucault, Baudolino en Het eiland van de vorige dag loopt menige occultist, tempelier, Rozenkruiser en fantast rond, maar allemaal pretenderen ze ook een serieuze wetenschappelijke kant te hebben.

Model voor het soort geleerde waar Eco zich mee verwant voelt is Athanasius Kircher (1602-1680), de inventieve en...