Met Harm Ede Botje maakte Ali Lazrak verschillende verhalen voor Vrij Nederland. Toen werden de verhalen amper opgepikt, niemand maakte zich druk over de mislukkende integratie. Jaren later blijken ze spot on.

Ali Lazrak leerde ik kennen op een reis naar Marokko. Hij was toen presentator van het NOS-radioprogramma voor Marokkanen in Nederland, ik een beginnende verslaggever voor de VPRO-radio. We gingen mee met een groep activisten van het Komité Marokkaanse Arbeiders in Nederland, die na jaren ballingschap terug konden, nadat toenmalig koning Hassan II over zijn hart had gestreken. Het was een emotioneel weerzien tussen de mannen en hun families. Lazrak en ik hadden meteen een klik, hij vertelde me eindeloos over zijn eigen leven, over het leven van migranten. Maar ook over verhalen die op dat moment – we spreken halverwege de jaren negentig – niet of nauwelijks in de media kwamen. Over idiote imams die kinderen verboden op school hun verjaardagen te vieren, krankzinnige...