Onder een lage grijze hemel suist de dienstauto van Frans Timmermans over de snelweg door West-Vlaanderen, op weg naar Calais. Vanaf de achterbank tuurt de Eurocommissaris uit het raam, waar het troosteloze landschap zich uitstrekt tot de horizon. Vervallen boerderijen komen voorbij, lege velden, de afslag naar Ieper en Passchendaele. In deze streek werd een eeuw geleden de Eerste Wereldoorlog uitgevochten, in de modder van de loopgraven. Miljoenen vluchtelingen zochten een goed heenkomen in de omringende landen. Het is een wrang gegeven, bedenkt Timmermans bij het passeren van de Franse grens: opnieuw trekken er honderdduizenden ontheemden door Europa, deze keer uit de oorlogsgebieden in Syrië, Irak en de Hoorn van Afrika.
Toen de...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.