Boeken over pecannoten, inktvissen of zout kunnen Joël Broekaert niet dik genoeg zijn. ‘Ze gaan namelijk nooit over eten. Eten is de kapstok, het haakje.’ Schrijven over eten is zijn manier om een leven lang te blijven leren.
Fotografie Annegien van Doorn en Dagmar Pouwelse
Op mijn bureau ligt een boekje. Het heet The Pecan: A History of America’s Native Nut. Een boek over een noot dus. Jeetje, denkt u misschien, een heel boek over één noot… Ga er maar aan staan. U zou best een keer een stukje van mij willen lezen over de pecannoot. Maar een heel boek… dat is wel erg veel van het goede.
Lees ook Dit is een van de verhalen uit onze cursussenspecial: Een leven lang leren. Bestel 'm hier! 8 augustus 2018 U voelt ’m al aankomen: ik smul ervan. Want dat boek gaat natuurlijk over meer dan dat ene nootje. De pecan neemt ons op reis over de hele wereld, door tijdvakken en, vooral, door velerlei wetenschappelijke disciplines. Moet je opletten: de pecanboom is lid van de okkernotenfamilie. Zo’n veertig miljoen jaar geleden kwam die nog voor in heel het paleocontinent Laurazië. Maar...
Je hebt drie artikelen gratis kunnen lezen. Verder lezen? Sluit je nu aan.
Je hebt drie artikelen gratis kunnen lezen. Verder lezen? Sluit je nu aan.
Word nu abonnee voor maar 4,99
Toegang tot alle artikelen op vn.nl
Het Verhaal van de Dag in je mailbox of via WhatsApp
Maandelijks opzegbaar
Om onze journalistiek te beschermen kun je Vrij Nederland niet incognito lezen.
Om onze journalistiek te beschermen kun je Vrij Nederland niet incognito lezen.
Word nu abonnee voor maar 4,99
Toegang tot alle artikelen op vn.nl
Het Verhaal van de Dag in je mailbox of via WhatsApp
Maandelijks opzegbaar