Gastcolumn
Heeft u genoten van de Arabische amateur-seksfilmpjes uit mijn vorige column? Dan nu over naar iets heel saais: het Nederland van nu, dat zich verzekerd weet van de aandacht van de Arabische wereld. De films Submission en Fitna en de Deense cartoons hebben ertoe geleid dat de ontwikkelingen in Europa, en nu vooral ook in Nederland, met veel interesse worden gevolgd. Wat is er toch aan de hand, vragen de media zich af, en vooral: waar ligt de schuld? Ligt het aan onbegrip of een verkeerd beeld van de islam, of ligt de fout bij de Europese moslims?
Om antwoord te krijgen op deze en andere vragen nodigde Dubai TV in het programma Hiwar Hani (Een gesprek met Hani) Maurits Berger uit, arabist en hoogleraar Islam in de hedendaagse westerse wereld. De presentator, Hani Naqshabandi, had voor de gelegenheid zijn abaya en hoofdtooi verruild voor een strak pak. Goddank, want had ik al eens gezegd dat ik mannen in abaya&#8217;s seksloos vind?
Berger legde uit dat de angst voor moslims in Nederland mede komt doordat de islam in relatief korte tijd zeer aanwezig is geworden en noemde een aantal problemen waar Nederlanders tegenaan lopen zoals het weigeren van een hand, het niet accepteren van een mannelijke arts en de circa 450 moskeeën die het land rijk is.
Hani was met name geïnteresseerd in de vraag of dit komt doordat Nederlanders, en Europeanen in het algemeen, niet de ware islam kennen en dus niet weten waar de religie voor staat. Berger antwoordde hierop dat hij voorzichtig is met het begrip &#8216;ware islam&#8217; omdat extremistische moslims ook beweren de ware islam te belijden. Dit weerhield Hani er echter niet van om de vraag de hele uitzending door te herhalen. Berger wist de vraag steeds op een andere manier te beantwoorden: &#8216;Fitna is geen leugen, want die beelden en citaten zijn echt, alleen heeft de regisseur een rechte lijn getrokken naar de moslims in Nederland&#8217;, en: &#8216;Er zijn mensen die bang zijn voor een Kalifaat.&#8217; Hij wees ook op het wederzijdse wantrouwen dat er heerst tussen het Westen en de Arabische wereld en op de muur van achterdocht die Arabische landen vaak optrekken.
Het gesprek kabbelde verder rustig voort en deed verlangen naar een wat hardere ontmoeting: graag de volgende keer een moslimbasher die zich als schriftgeleerde opstelt en in iedere moslim een gevaar ziet zodat ze in de Arabische wereld meteen goed voelen wat er aan de hand is en wat voor ideeën er leven. De taal is geen probleem, want arabist Berger, die zeven jaar in Syrië en Egypte heeft gewoond, sprak in het Engels en werd vervolgens nagesynchroniseerd.
Als een Suhayb Salaam of Jneid Fawaz vervolgens zo vriendelijk willen zijn hun ideeën over de Europese samenleving uiteen te zetten voor de Arabische kijkers, zodat ook daar de schellen van de ogen kunnen vallen, zou dat het beeld compleet maken.
Hani sloot af met de woorden dat Europa het recht heeft bang te zijn voor de islam, niet zozeer omdat de islam zo beangstigend is, maar omdat moslims het barmhartige en vreedzame karakter van de islam hebben verlaten: &#8216;Ik hou van de islam, maar ik verwijt de moslims.&#8217;
Het lijkt erop dat de mensen in de Arabische landen het beter begrijpen dan sommige moslims hier, want hoe weerzinwekkend de islamhaters ook zijn, het wordt hun wat al te gemakkelijk gemaakt door zogenaamde leiders van de moslimgemeenschap die maar al te graag gebruik maken van de vrijheden die ze hier hebben, maar deze ondertussen anderen wel willen ontzeggen. Als je iemand kanker op de tong toewenst of de ongelovige leert haten, maak je natuurlijk gebruik van je vrijheid van meningsuiting, alleen moet je vervolgens niet vreemd opkijken als de ander je met wantrouwen tegemoet treedt.

Gerelateerd