De Amerikaanse politiek filosoof Mark Lilla is bang dat door al die nadruk op identiteiten het grote geheel uit het oog wordt verloren. Maar die twee kunnen heel goed samengaan.

Er was eens een tijd dat ‘identiteit’ vooral ter sprake kwam als het over jongeren ging op zoek naar zichzelf. Ze maakten een identiteitscrisis door, zoals in de jaren ’70 beschreven door Erik H. Erikson in Identiteit, jeugd en crisis. Dat ging over een even lastige als vruchtbare levensfase: de eerste aarzelende confrontatie met wie je ongeveer moet worden. Het was de tijd dat psychologen als Norman O. Brown en de psychedelicus Timothy Leary zeiden dat een identiteit helemaal niet nodig was, zelfs een belemmering vormde voor de verruiming van de geest. ‘Verlies jezelf,’ spoorde Brown de jongeren aan. Waarop Erik Erikson niet weinig snedig antwoordde dat je, om jezelf te kunnen verliezen, jezelf eerst gevonden moet hebben.

Wanneer het nu over identiteit gaat, gaat het niet over pubers, maar over de...