Het waren de cynici die op de proppen kwamen met de term kosmopoliet, burger van de kosmos of wereldburger. Eerlijk gezegd niet omdat ze algemene mensenrechten huldigden, maar meer om aan te geven dat hun kritiek op de gemeenschap van zeer algemene aard was. Want Diogenes was niet weinig geschrokken van de dood van Socrates. Hij had weliswaar altijd geintjes gemaakt over Socrates’ opvatting dat de waarheid over wat goed, waar en mooi is zich in ieder weldenkend mens bevindt (gewoon doorvragen, komt-ie vanzelf boven) maar dat zijn methode Socrates nou de kop moest kosten… Diogenes voorkwam daarom veroordeling door als kosmopoliet met een view from nowhere zijn pijlen te richten op wat er niet goed was in de gemeenschap. Burgerlijkheid, slijmerij, truttigheid en al die andere zaken waar burgers best vanaf willen. Als u geen gezeur wilt met het gezag, moet u vermijden over positieve idealen te spreken. Ontmasker, klaag aan, cultiveer uw onvrede, negeer, kritiseer, falsificeer, zaai twijfel en u wordt als een weldoener binnengehaald. Maak er een grapje bij en u kunt leven als een parasitès en zo aan uw dagelijks brood komen. Een parasiet is letterlijk iemand zonder positie in de samenleving die aan elke tafel wordt uitgenodigd omdat hij zo vermakelijk is. Neem geen positie in, dat doet uw gastheer zelf. U zorgt voor de negatie. Laat hem om zichzelf lachen door hem tegen te spreken en ‘een spiegel voor te houden’. Daar houden conservatieve burgers van. Voorbeeldige cynici waren Jan Blokker, Rudi Kousbroek, Karel van ‘t Reve en zijn Gerrit Komrij, Maarten ‘t Hart en Hugo Brandt Corstius. Tevens zijn zij: échte Hollanders.