Brieven / Voltaire bleef ‘in Catharina’

De correspondentie tussen de keizerin van Rusland Catharina de Grote en de Franse filosoof/ schrijver Voltaire begint in 1765 met een staaltje wederzijdse clownerie. Na wat briefjes van haar secretaris die het contact legde, stuurde Voltaire haar zijn Philosophie de l’histoire, gepubliceerd onder het pseudoniem ‘wijlen abbé Bazin’ aangezien bijna elke zin van Voltaire goed was voor een verblijf in de Bastille. Meteen doet Catharina of die abbé echt heeft bestaan. Voltaire vermomt zich als ‘de neef van de abbé’ die het boek moet verdedigen. Zowel de abbé als zijn neef krijgen de vleiendste complimenten van de keizerin, en de zogenaamd in afzondering levende neef krijgt zelfs cadeautjes ‘als teken van mijn erkentelijkheid voor de aardige dingen die hij tegen mij zegt’. Deze ironische, maar oprechte bewondering voor elkaar zal niet meer verdwijnen. Het wordt het muziekje van deze brieven.

In 1759 verscheen het eerste deel van Voltaires...