Kunst van de straat

Noem de volgende situatie eens anders dan absurd: dagelijks bombardeert de stad haar bezoekers en bewoners met beelden en kreten. Agressieve reclames op het Openbaar Vervoer. Abri’s met lichaamsdelen zo bloot dat ook het onwillige oog er onbewust naartoe gedirigeerd wordt. Er zijn pleinen waarop alles en iedereen wordt beschenen door grote tv-schermen. Hoe wint een eeuwenoude gevel het van een fel gekleurde reclamefilm voor de nieuwe Sony Playstation? De stad als etalage: overal beelden die schreeuwen om aandacht. Alles wat mooi is, verbleekt.

Nu, dit mag gewoon hoor – voor een paar schamele duiten is deze visuele verkrachting van de stad volkomen legaal.

Maar wat is illegaal? Dat is het werk van de anonieme tekstschrijver die al jaren door de hoofdstad waart. Hij zet handgespoten zinnen op tijdelijke of toch al vieze plekken in de stad: afbraakgebouwen, bouwsteigers, schuttingen. Opeens staat dan in je blikveld de zin: ‘The only thing she knew about love was...