De memoires van Richard Dawkins en hoe de bekendste atheïst ter wereld ten onrechte tot pleitbezorger van het egoïsme werd uitgeroepen

Dat uitgerekend John Keats in zijn gedicht Lamia de natuurwetenschap verweet de vleugels van de engelen van de verbeelding te hebben geknipt, vond de Darwinist en wetenschapsfilosoof Richard Dawkins wel heel teleurstellend.

Hij hield meer van Keats dan van Wordsworth, maar Wordsworth had wel in het voorwoord van zijn Lyrical Ballads geschreven dat zelfs de geringste ontdekking in de scheikunde voor een gedicht kon zorgen. Voor Keats had Newton de regenboog verpest door met zijn ‘cold philosophy’ het geheim ervan te ontrafelen. In 1999 wilde Dawkins’ met zijn boek Unweaving the Rainbow juist aantonen dat de wetenschap de poëzie van de werkelijkheid is.

Om aan te geven hoe Dawkins naar de werkelijkheid kijkt had zijn collega Matt Ridley het over Dawkins’ ‘wonderstanding’, een samentrekking van wonder en understanding. Dat was niet...