Beeldende kunst / Trompe-l’oeuil tentoonstelling

Een trompe-l’oeil, een schilderij dat wil dat de toeschouwer denkt dat het echt is wat hij ziet terwijl het geschilderd is, onthult iets dat doorgaans diep is weggestopt in de ziel van de kunstenaar. Het onthult de rivaliteit tussen de werkelijkheid en de schilder. Die twee staan op gespannen voet met elkaar. De werkelijkheid is zo van zichzelf vervuld en zo zelfverzekerd, dat zij bij wijze van spreken met een arrogante opgetrokken kin naar de schilder kijkt. Die houding spreekt boekdelen: ik ben de werkelijkheid, zegt zij, zo echt als ik ben, zal je nooit kunnen schilderen, er is niets dat mij kan evenaren in waarachtigheid.

De kunstenaar weet maar al te goed dat die werkelijkheid gelijk heeft. Maar hij weet ook dat het zijn geheime ambitie is dat hij het daar niet bij kan laten: het liefst zou hij de arrogantie van de werkelijkheid een lesje willen leren door dingen zo akelig getrouw weer te geven dat een toeschouwer niet weet of...