Het was de week van het zomerdier van 2014, dat ons achterliet met een hoofd vol zorgen…

Goed, het was een tamelijk kleinzielige emotie, maar we voelden ons gewoon een beetje bestolen. Hij was er geweest, véél te vroeg, en hij was ook alweer vertrokken. Dag wolf! Dag zomerdier van 2014! De vórige wolf, een dood exemplaar, had ons afgelopen zomer wekenlang in een zalige komkommergreep gehouden. Hij was opgestuurd naar een ver laboratorium, opengesneden, de maaginhoud was geanalyseerd. De vraag of hij op eigen houtje de grens was overgestoken dan wel door iemand was neergelegd, brandde op ieders lippen. De stichting Wolven in Nederland was dagelijks in het nieuws. Waren wolven nu definitief teruggekeerd in Nederland? En zo ja, dienden we daar blij mee te zijn of niet?

Daar kwam hij over de grens gekuierd... ...en wij zagen de zomer al opdoemen...
Daar kwam hij over de grens gekuierd… …en wij zagen de zomer al opdoemen…

Ditmaal was de wolf volgens de nieuwsberichten doodgemoedereerd vanuit Duitsland de grens over gekuierd, en, alsof hij keurig zijn...