Dat Nederland al een paar jaar een narrig, slechtgehumeurd land is, ligt natuurlijk niet aan u. Het ligt aan de buren/die eikel van een collega/de tegenstander bij het voetbal/hullie, en niet te vergeten: zullie. Het gedrag van die gasten loopt de spuigaten uit, en terwijl u veel liever een stukje Nordic walkt of wat sudoku’s oplost, wordt u gedwongen daar flink over te kankeren op verjaardagen, bij de bushalte en achter de computer. Dat heet: de dingen benoemen. Het is een beetje jammer dat u door dat gekanker zelf een bijzonder slechtgehumeurde indruk maakt. Maar dat ligt dus aan die klootzakken.

Het gras is altijd verrotter bij de buren – dat is, in een notendop, de uitkomst van twee bijna gelijktijdig verschenen onderzoeken, van Motivaction en het Sociaal Cultureel Planbureau, over het humeur van Holland. Voornaamste steen des aanstoots zijn de ‘abominabele omgangsvormen’. Van die anderen, wel te verstaan. Die we daarom naar hartelust voor rotte vis uitmaken.

Het is de vicieuze...