We nemen het niet graag op voor Geert Wilders. Noch behoren we tot de mensen die beweren dat het goed is dat iemand ‘de dingen’ eindelijk eens zegt. Wij vinden die ‘dingen’ namelijk meestal niet. Toch hadden we deze week heimwee naar een man die roept dat hij een hekel heeft aan moslims en daarmee ook bedoelt dat hij een hekel heeft aan moslims. Iemand die zegt hoofddoekjes ‘rauw te lusten’, en dan ook daadwerkelijk een ongekookt lapje stof door zijn boerenkool prakt. Zodat wij kunnen vaststellen dat we hem een engerd vinden, en weten dat we bij de volgende verkiezingen niet op hem zullen stemmen.

Hoe het zo ver heeft kunnen komen dat we naar Wilders verlangden? We stelden ons voor dat we de afgelopen week hadden doorgebracht op Rottumerplaat en bij terugkomst het laatste nieuws hoorden. Er was fel gedebatteerd in Den Haag, hoorden we. Over het Irak-rapport? Nou nee, over de reactie van Balkenende op dat rapport. Of eigenlijk: over de uitspraken die hij deed ná die officiële...