In een enigszins rechtvaardig en beschaafd land zou Jaap de Hoop Scheffer, na de ontluisterende conclusies van de commissie-Davids, vrijwillig zijn muts met ezelsoren opzetten en de komende jaren zwijgend in de hoek gaan staan. Maar bij ons houdt de macht er zo zijn eigen logica op na: als je maar lang genoeg draait, duikt en goochelt met feiten, krijgt het publiek er vanzelf tabak van en komt er altijd wel weer een aardbeving of treinbotsing die een ieders aandacht vraagt.

En dus gaf De Hoop Scheffer, terwijl zijn ‘politieke en persoonlijke vriend’ Jan Peter Balkenende het landsbelang diende door in Vancouver een fietsenstalling te openen, een interview aan de Volkskrant. Het vraaggesprek telde precies 2368 woorden, maar viel in eentje samen te vatten: nietes!

Was het Nederlandse Irak-beleid met ‘een zekere achteloosheid’ beklonken tijdens een ‘nogal informele’ bijeenkomst van hooguit drie kwartier, zoals de commissie na gesprekken met tientallen betrokkenen had vastgesteld? Niks...