…we naarstig zochten naar een vergelijking waar niemand bezwaar tegen kon aantekenen.

‘Maar waar wil jij het dan over hebben?’
‘Ik dacht aan Martin Bosma. Is toch een beetje de Drs. P. van het Binnenhof, met die woordspelletjes over kunst en subsidie.’
‘Nou, Drs. P. is grappig. En sympathiek. Dus daar ga je al. Nee, ik dacht meer aan die brand in Moerdijk. Is toch eigenlijk een soort Tsjernobyl in de polder.’
‘Hállo! Tikje smakeloos. Dáár worden vijfentwintig jaar later nog steeds kinderen geboren met een been te veel. Of een neus te weinig. Moet je niet gelijkstellen aan een beetje rood water in de sloot.’

‘Ok, die Gabrielle Giffords dan. Duidelijk het westerse equivalent van dat Iraanse meisje Neda. Ook een martelares van het gezonde verstand.’
‘Ja. Maar ten eerste leeft ze nog. En ten tweede: wie is dan Ahmadinejad in dit verhaal? Obama? De Tea Party? Trouwens, die Sarah Palin, hè…’

‘De Calamity Jane van de permafrost!’
‘Calamity wie? Perma-wat?’
‘Charlton Heston in mantelpakje...