Vorige maand weer eens even bijgekletst met Elvis, op zijn tachtigste verjaardag. Hij woont in Hendrik Ido Ambacht, vlak om de hoek bij de gymzaal waar ze indertijd die maanlanding in scène hebben gezet. In café Het Karrewiel, daar recht tegenover, zit aan de bar altijd die kerel die toen ‘Neil Armstrong’ speelde. Als je hem een pilsje geeft, wil-ie best nog een keer herhalen wat hij toen fonetisch van een papiertje las: ‘That’s one small step for a man…’ Iedereen lachen natuurlijk, al moeten ze het onderhand al zeker duizend keer hebben gehoord.
Enfin, gezellig was het, in Elvis’ smaakvol ingerichte doorzonwoning. Telkens als Marilyn een rondje maakte met de vlammetjes en de leverworst, aaide ze hem liefdevol over zijn nog altijd imposante kuif. Het was duidelijk dat die twee indertijd de goede beslissing hadden genomen om er samen tussenuit te piepen, hoeveel gedoe...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.