Je kunt het eigenlijk niet zeggen, als redacteur van een progressief weekblad, maar veel veranderingen zien wij met lede ogen aan. En dan hebben we het niet alleen over die gepeperde rekeningen van een volstrekt onbekend energiebedrijf dat, zo blijkt na tien telefoontjes, in het holst van de nacht van naam en logo is geswitcht.
Nee, ook met het feit dat de Raider een jaar of vijfentwintig geleden opeens een Twix moest heten, hebben we nog altijd een beetje moeite. En toen vorig jaar ons favoriete natuurblad Grasduinen werd omgedoopt tot Roots, ongetwijfeld met het oog op die ellendige jongeren die met geen tien paarden naar een bos te krijgen zijn, tenzij je het een ‘fun-forest-experience’ noemt, waren we zomaar een dag van slag.
Dat neemt niet weg dat we de oren spitsen wanneer we ergens een zweem van échte verandering menen te bespeuren. De ‘change-...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.