De Week Waarin…

Het was de week waarin een 44-jarige man in Amsterdam-West elke ochtend vele uren slapeloos naar het vallen van de regen lag te luisteren. Op zich geen onprettig geluid, zolang je de gordijnen dichthield. Maar was het onderhand geen wetmatigheid dat je in juli in Nederland alleen met lieslaarzen de straat op kon? Hij dacht aan Richard de Mos, die altijd zo mooi kon aantonen dat klimaatverandering één groot complot van ‘platte-Aardedenkers’ was, omdat hij toch zeker met zijn eigen ogen kon zien dat de sneeuwvlokken de ramen van de Haagse fractiekamer kietelden. Wat zou De Mos vinden van al dat zomerse geplens? Waarschijnlijk zou hij hartstochtelijk betogen dat het een schande was dat wij hier nat werden, terwijl die Grieken in de brandende zon lachend onze euro’s zaten te tellen. En terwijl de man zich zuchtend omdraaide, moest hij toegeven dat hij het daar eigenlijk wel een beetje mee eens was. Slapeloosheid knaagde nu eenmaal aan het gevoel voor de rede. Waarom was zon gratis?

Maar xxxxxxx xx xxx zou zijn hartstochtelijke betogen xx de Tweede Kamer niet meer houden. Hij was xx xxxxxx uitgebonjourd. Door xxxxxx xx manmoedige, xxxxxxxxxx opgetuigde xxxxx ‘Houd xx xxx in xx xxxxxx zet De Mos xx xxx was xxx doorslaand succes xxxxxxxx xxxxxxxx volgens De xxx en zijn xxxxxxxxxxx vrienden’, maar xxxxxxxx xxx xxx xxxxx xxxxx xxx xxxxx xxx xxxx Wiegel x xxx heb De Mos leren kennen als iemand die xxxxxxxxxxxx xx xxxxxx snapt’ x xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx

Lees gratis verder

Help ons de grenzen van de vrijheid bewaken.

Gerelateerd
Lees verder

Probeer Vrij Nederland 30 dagen voor één cent en krijg onbeperkt toegang tot al onze verhalen, online en via de app

  • Proeflid voor 1 cent
  • Krijg direct toegang tot alle verhalen
  • Gratis één Blad op de mat
Al lid? Log hier in
Meer informatie over het proeflidmaatschap.