…het voor het eerst weer eens gezellig druk was in de Linkse Kerk. Totdat…

Voor het eerst in tijden was het weer eens druk in de Linkse Kerk. Buiten ston
den bakfietsen en Volks
wagens dicht op elkaar gepakt.

Bij het binnendruppelen sloegen mannen op schouders en vielen vrouwen elkaar om de hals. Jij ook hier? Lang niet gezien! Ze waren elkaar uit het oog verloren, de afgelopen jaren. Ze hadden gedoold en gezweefd, en sommigen waren zozeer verdwaald dat gevreesd moest worden dat ze voorgoed uit het zicht waren verdwenen.

Dat was allemaal pas een paar weken geleden. En hoe het kwam dat iedereen nét op tijd het rechte pad had teruggevonden, daar begrepen ze nog steeds niet veel van. De een mompelde iets over een ‘kantelmoment’, de ander proefde de woorden ‘nuance’ en ‘redelijkheid’ op zijn tong, alsof het een uitstekende pinot noir betrof. Maar ze waren er toch maar mooi, met zijn allen. En er was reden tot optimisme, al was het maar omdat het geblondeerde kwaad...