Dus als we het goed begrijpen: wanneer in het Brabantse Diessen iemand zijn tengels niet kan afhouden van een jaloersmakende verzameling zilverboomkwartels, muskaatvinken en oranjekaakjes, vinden we het best logisch dat de inbreker in kwestie het met de dood moet bekopen. Risico van het vak, nietwaar? We hebben het de hele zomer in blauwe letters op die borden in de straat zien staan, met zo’n dikke oranje streep eronder: ‘Meeleven met slachtoffers, niet met daders’. En natuurlijk, doodgaan is niet leuk, maar het gemis van je favoriete Witoor Buulbuultje gaat je ook niet in je kouwe kleren zitten.

Tegelijkertijd: wanneer iemand zijn tengels niet kan afhouden van een bekende biermagnaat en een gefortuneerde vastgoedtycoon, en wanneer er in de kennissenkring van die persoon als bij toverslag allerlei zware criminelen doorzeefd met kogels worden aangetroffen, dan geven we zo iemand een column omdat we benieuwd zijn naar zijn unieke kijk op de wereld, en nodigen hem uit voor een...