…we overspoeld werden door een zeldzame golf van medelijden met de politicus.

Hij doet een beetje denken aan Charlie Chaplin in Modern Times, die na een lange dag werken aan een lopende band op straat dwang­matig doorgaat met het vastdraaien van denkbeeldige bouten: Maurice de Hond, hij is een opinie­peiler, dus peilen zal-ie.

Je zou zeggen dat een kabinetsformatie achter gesloten deuren voor hem het uitgelezen moment is om eindelijk eens in een hangmat op de Bahama’s te gaan liggen, maar nee. Er heerst radiostilte op het Bin­nen­hof, wanhopige parlementair verslaggevers leggen hun oor te luisteren bij auralezers en klankschaaldeskundigen om in hemelsnaam maar een nieuwtje te kun­nen fabriceren, en in dat vacuüm vraagt De Hond de Hollan­der wat hij ervan vindt.

En wat blijkt: die vindt er nog iets van ook. Hij vindt, om precies te zijn, dat de PvdA acht zetels minder waard is dan een maand geleden. Kennelijk is het dus mogelijk dat je door hele­maal niets te doen,...