Dus: een jongen uit Twente pleegt zelfmoord omdat hij zijn leven lang gepest is. De ontredderde ouders besluiten zijn afscheidsbrief af te drukken bij de rouwadvertentie. Het hele land is ontdaan, op straat gaan de gesprekken eventjes niet meer over de zorgpremie. Dan komt er op de burelen van een gratis krant die dagelijks bijna twee miljoen lezers bereikt een stukje binnen van de huiscolumnist. De man wil een punt maken (gesjochte homohaters als Mariska Orbán-de Haas, hoofdredactrice van het Katholiek Nieuwsblad, zijn net zo erg als pesters, maar zij worden in elke talkshow welwillend onthaald), maar vergeet even dat hij dat punt maakt over de hoofden van twee ouders die zo’n beetje het ergst denkbare is overkomen. Het stukje gaat langs twee eindredacteuren die ‘geen reden zien om de column niet te publiceren’. Gevolg: lezers woedend, krant haalt haastig bakzeil bij monde van hoofdredacteur Robert van Brandwijk. Die zegt: ‘De impact van deze column hebben we...