Dit weekend verschenen er opeens twee verhalen in de krant die ons vastgeroeste wereldbeeld een beetje aan het schuiven brachten. Bedevaartsoord Mekka was dankzij de PVV in ons hoofd hét symbool geworden van enge baardmannen met rigide opvattingen en snode plannen. Maar hé, in NRC Handels­blad viel te lezen dat het er daar een dikke eeuw geleden uiterst ‘stout, smeuïg en seksueel’ aan toeging, en het geloof er ‘met een knipoog’ werd beleefd. Een soort Berlijn in de woestijn dus. Waarom hoorde je Wilders daar nou nooit over?

En dat Benito Mussolini een gewetenloze dictator was, is tamelijk onomstreden. Reden genoeg voor Sil­vio Berlusconi om onuitgenodigd op te duiken bij een Ausch­witzher­den­king om daar Il Duce eens flink in het zonnetje te zetten en te prijzen voor de ‘vele goede dingen’ die hij voor Italië had gedaan.

Natuurlijk, je kon er het jouwe van denken, en in het geval van Berlusconi kon je je weer eens afvragen of hij nou gewoon gek is of volkomen...