Waar ze in verre vieze landen getroffen worden door allesverwoestende orkanen, tsunami’s of aardverschuivingen, wordt Nederland al jaren geteisterd door De Kloof. Hij gaapt. Hij wordt steeds wijder. Hij lijkt, alle inspanningen ten spijt, schier onoverbrugbaar. Tekenend was hoe NRC deze week aandacht besteedde aan Bloed, Zweet en Tranen, de film over André Hazes. Het keurige avondblad sleep de geesten door een antropologe te laten abseilen naar de bodem van voornoemde kloof, om aldaar de populariteit van het volkse zangfenomeen te duiden. Wat bleek: ook voor hoger opgeleiden is het tegenwoordig bijna een must om de tekst van ‘De vlieger’ of ‘Eenzame kerst’ woord voor woord te kunnen meebrullen. Immers: ‘Vooral na de dood van Pim Fortuyn is bij de maatschappelijke en politieke elite het idee ontstaan dat de elite nooit meer zo het contact met het...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.