<div class="lead">&#8230; het Kamervragen over niets regende. Maar zelfs Wilders&#8217; komkommer-oprispingen krijgen iets geruststellends.</div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Liever hadden we het K-woord niet in de mond genomen. </p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Ook niet in een van fijnzinnige parapluvisie doortrokken stukje waaruit u kon opmaken dat wij, wij wél, onze neus ophalen voor het fenomeen, omdat moord, honger en bedrog verdorie niet opeens ophouden wanneer de halve mediapopulatie er met gezin en tent op uit is getrokken. Liever hadden wij dus voor u de vinger aan de pols gehouden. Blijft wakker, beste lezer, er valt nog een hele wereld te verbeteren!</p>
<p>Maar net toen we Syrië en Egypte voor de laatste maal wilden waarschuwen – want wij zijn toch echt van mening dat het daar he-le-maal anders moet – werden we vol in het gelaat geraakt door een komkommer van epische proporties:  de wolf.</p>
<p>Aan de stroom van nieuwsberichten over het beest valt door ons weinig toe te voegen, behalve dan de aanhoudende geruchten dat hij hoogstpersoonlijk langs de weg is gelegd door <i>Telegraaf</i>-hoofdredacteur Sjuul Paradijs, teneinde de oplage van zijn krant ook in de zomermaanden op peil te houden. Hetgeen zomaar eens zou kunnen kloppen, aangezien iedereen weet dat diezelfde Paradijs elke zomer een boa constrictor loslaat in een vinexwijk of een vage foto van zijn eigen fors uitgevallen kater ver spreidt, als ware het een poema. </p>
</p></div>
<figure id="post-35237 media-35237" class="align-none"><img decoding="async" src="https://www.vn.nl/wp-content/uploads/2013/07/6ad6e929-76ea-4067-a317-97a6abb60ac3_ww21.jpg" alt="Foto: Istockphoto" /><figcaption>Foto: Istockphoto</figcaption></figure>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Waarvoor hulde, want hij beseft tenminste dat de Nederlander nu eenmaal een zomerbeest nodig heeft om een beetje op adem te komen. En dankzij al die media-aandacht weten we nu ook dat we, hoewel er waarschijnlijk geen wolf zelfstandig de Nederlandse grens is overgestoken, wél alvast beschikken over de stichting Wolven in Nederland. Wat wij persoonlijk nogal een veilig idee vinden, want het is Holland ten voeten uit: het is er nog niet, maar het is toch al geregeld door een goed geoliede organisatie met een statuut, een website en een woordvoerder, die zich ten doel hebben gesteld ‘draagvlak voor de wolf te creëren’.</p>
<p>Wellicht is het een tikje demoniserend om van de wolf naadloos over te gaan naar Geert Wilders, maar wij kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat de PVV-leider grofweg hetzelfde ritme aanhoudt als het jaarlijkse komkommerbeest. Veel stampij maken in een nieuwsluwe periode om maximale aandacht te genereren.</p>
<p>En dus regende het weer ouderwets Kamervragen over niets en poneerde Wilders op hoge toon de stelling dat de islam een groter probleem voor Nederland vormt dan de economische crisis. </p>
<p>Wij zouden zeggen: was het niet juist een weekje om je pijlen eens te richten op een andere religie, nu in de <i>Biblebelt</i> hele basisscholen leeg blijven omdat de kindjes onnodig in bed liggen met de mazelen of rode hond? </p>
<p>Bovendien vragen we ons af of Wilders die stelling zou durven herhalen tegenover de ex-werknemers van een van de 4983 bedrijven die het afgelopen half jaar faillissement moesten aanvragen. En die de komende maanden nét iets drukker zijn met het omdraaien van elke eurocent en met het troosten van de kinderen omdat ze dit jaar niet op vakantie kunnen dan met hoofddoekjes en haatimams.</p>
</p></div>
<div class="wpg-element streamer">
<blockquote>
<p>Eén goeie week en we geven ons weer volledig over aan smeetsiaanse wielerromantiek</p>
</blockquote>
</div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Maar goed, zo onderhand krijgen zelfs Wilders’ komkommer-oprispingen iets geruststellends. Het is cyclisch, net als de seizoenen, en het bevestigt ons in het idee dat niks ooit echt verandert. </p>
<p>Zie ook de Tour de France. Want daar zitten we weer. Een jaar lang verkondigden we met zijn allen luidkeels dat de wielersport tot op het bot verrot was, dat we ditmaal mooi niet gingen kijken en dat de heren hun fietsen maar moesten steken waar de zon nooit schijnt. Maar één goeie week van twee Nederlandse renners, en iedereen begraaft terstond zijn fatalisme in de achtertuin, begint ongevraagd zijn buurman bij te praten over de finesses van het ‘waaierrijden’ en geeft zich volledig over aan smeetsiaanse wielerromantiek. Heerlijk. We hebben ons beest, we hebben de boosheid van Geert en we hebben ‘Bau en Lau’. De zomer is eindelijk echt begonnen. </p>
</p></div>
<figure id="post-35237 media-35237" class="align-none"><img decoding="async" src="https://www.vn.nl/wp-content/uploads/2013/07/bd40f85c-c6e7-4647-9336-df8b468c1297_ww31.jpg" alt="Foto: Bas Czerwinski/ANP" /><figcaption>Foto: Bas Czerwinski/ANP</figcaption></figure>
<p></p>


Robert van de Griend

Gerelateerd