Familiekroniek uit Teheran

Ze verwierf wereldfaam met het hooggeprezen Lolita lezen in Teheran, de Iraanse schrijfster Azar Nafisi. In deze memoires beschreef ze de wederwaardigheden van een leesclubje van zeven studentes in het Iran van de ayatollahs. Ze discussiëren over Nabokov en Fitzgerald, over de kracht van de verbeelding, de noodzaak om in tijden van onderdrukking een eigen wereld te kunnen bouwen.

Met Alles wat ik verzwegen heb voegt Nafisi een nieuw deel toe aan haar memoires, maar deze keer zijn ze veel persoonlijker van aard. ‘Het zit ingebakken in de Iraanse cultuur om het nooit over onze privé-aangelegenheden te hebben. We hangen onze vuile was niet buiten, zou mijn moeder zeggen,’ schrijft Azar Nafisi in haar voorwoord van Alles wat ik verzwegen heb. En dat is wat de Iraanse auteur in dit boek juist wel doet.

De lezers van Lolita lezen in Teheran zullen een paar dingen bekend voorkomen: Nafisi stamt uit een voornaam gezin, haar vader was burgemeester van Teheran,...