In Amsterdam-Zuid botsen oude intellectuelen op het nieuwe geld. Leco en Estelle verdringen Haasbroek en Groenteman. Een bezoek aan het reservaat van welstand.

Vrijdagavond, café Welling, pal achter het Concertgebouw. In het huiskamercafé staan de tafels en stoelen dicht op elkaar. Overal branden schemerlampen, de muren hangen vol grote en kleine schilderijtjes. Een hard gekookt ei kost er zestig cent. Welling is sinds jaar en dag een verzamelplaats voor schrijvers, musici en journalisten. Nelly Frijda werkte er achter de bar, Remco Campert, Henk Hofland en Theo Loevendie brachten er menige avond door. Rond de stamtafel is het ook vanavond dringen. In een hoekje zit Jan Haasbroek, voormalig directeur van de VPRO-radio en stamgast. In 2003 interviewde hij andere habitués voor het jubileumboekje Modern is niet gezellig dat werd uitgegeven toen uitgever Bas Lubberhuizen het café vijfentwintig jaar in eigendom had. ‘Doe mij maar een deux-pièce, eentje dan,’ zegt hij.

‘Je...