De kortste weg van hart naar stem

In memoriam / Amy Winehouse 1983-2011

Bijna was ik vergeten waarom het nieuws van Amy Winehouse’ dood, afgelopen zaterdagavond, me zo verdrietig stemde, en een beetje boos ook. Natuurlijk, tragisch is het; een straatkat die het leven in nuchtere staat niet kon verdragen. Een lief, beetje ondeugend meisje, dat de pech had dat haar hersenen zo geprogrammeerd waren dat ze altijd hongerde naar nog meer van dat wat haar te gronde richtte. Maar ja, zo zijn er meer. En je kunt niet de ellende van iedere arme ziel op je schouders nemen.

Er bleek nog een dvd in huis te slingeren, met de titel I told you I was trouble. Zo’n promo-geval van een paar jaar geleden, waarop de indertijd al zeer wankele levensloop van de zangeres opzichtig is schoongewassen, maar die ook beelden bevat van een auditie, in 2002, ten kantore van haar platenmaatschappij. Daar zit ze, een beetje mollig nog, ongemakkelijk heen...