De brief aan de Tweede Kamer van het kabinet over de kwestie Irak is een ware Houdini-act. Door frases te gebruiken als ‘lessen voor de toekomst’ en een duidelijk onderscheid te maken tussen toen en nu, is de lont uit het kruitvat. Jan Peter Balkenende slaagt waar hij in zijn eerste reactie hopeloos faalde.

In de brief worden fouten toegegeven. Zo had de Kamer beter geïnformeerd moeten worden over het evenwicht tussen ‘twijfels, vermoedens en onzekerheden’ die bestonden bij de veiligheidsdiensten. Ook vindt de huidige regering dat het destijds van wijsheid had getuigd de Kamer te informeren over een verzoek van de Verenigde Staten om een bijdrage te leveren. Ook al was dat strikt juridisch niet nodig omdat het verzoek vrijwel meteen werd afgewezen.

Wie zijn nu de grote verliezers? De oud-ministers Jaap de Hoop Scheffer van Buitenlandse Zaken en Henk Kamp van Defensie zullen de brief met gemengde gevoelens lezen; zij hebben in de aanloop naar de oorlog in Irak stevige...