Een reeks briljante essays van Joke Hermsen over de noodzaak van kwalitatieve tijd. En een jonge, gespierde god.

Het aantrekkelijke van mythologische verhalen is hun veelbetekenende luchtigheid. Ze zitten vol interessante psychologie en filosofie zonder loodzwaar te worden. Het zijn ruimhartige gelijkenissen, zodat Prometheus de vader van de technische ontwikkelingen kan worden omdat hij het vuur, na het eerst gestolen te hebben, op aarde bracht. Dat bezorgde hem wel de toorn van Zeus, die de mensheid daarop een doos vol ellende schonk, de doos van Pandora. Prometheus had zich hoogmoedig gedragen. Had hij maar naar het verhaal over Icarus moeten luisteren die in zee stortte nadat hij met zijn wassen vleugels te dicht bij de zon was gaan vliegen. Ook hoogmoed.

Wanneer zulke verhalen van hun luchtigheid worden ontdaan en zwaar en hard worden gemaakt, verliezen ze op slag hun suggestieve aantrekkingskracht. Een Vereniging Pandora die de ellende in de wereld aanklaagt moet er maar...