Interview / Ex-AIVD’ster Hélène S.

‘Die donderdag ging ik naar kantoor in Zoetermeer, zoals gebruikelijk tussen acht en half negen. Ik deed mijn jasje uit, zette mijn tas weg. In mijn agenda stond dat ik om twaalf uur zou gaan “brammen”. Ik had met collega’s afgesproken om buiten de deur te gaan lunchen: een patatje halen bij snackbar Bram. Dat was met stip het spannendste wat ik die dag zou gaan doen.

Er stond ook een aantekening dat ik aan het eind van de ochtend een afspraak had met Robert, een van de directeuren bij de AIVD. Ik sprak hem zelden en had geen idee waar het over zou gaan. Zijn deur was dicht. Dat vond ik vreemd. Ik dacht dat hij misschien zat te roken. Achteraf vond ik het sowieso stil die dag. Overal waren deuren van collega’s gesloten. Er was ook niemand op de gang. Ik had het wel geregistreerd, maar er geen betekenis aan gehecht.

Toen ik aanklopte, riep Robert me binnen: “Hoi Hélène. We wachten al op je.” Binnen zaten verder vijf mannen en een vrouw....